กุศล

n. 1. merit, good cause, honorable purpose, past good deed, moral, virtue;

adj. 2. skillful, Karmically wholesome.

(กุ-สน) การกุศล- meritorious acts, charity;

กุศลกรรม- merit and its rewards; บุญกุศล- the reward of good deeds, merit; สร้างกุศล- to accumulate merit by one's good deeds.

จงประกอบแต่กุศล Concentrate on doing good.

เขามีกุศลดี เขาจึงทำได้สำเร็จ He has merit; that's why he succeeds. หล่อนเป็นตัวตั้งตัวตีในการเรี่ยไรเพื่อการกุศล She's the active person in the drive for the charity.